Patlıcangiller familyasından olan Pepino üretimine ülkemizde yeni başlanmıştır.
Pepino, deniz seviyesinden 800-700 m yüksekliklere kadar yetiştirilebilir. Düşük sıcaklıklardan olumsuz etkilenir. Pepino yetiştiriciliğinde, yıl boyunca sıcaklığın değişmediği bölgelerde alınan verim yüksektir. Yetiştirme periyodu boyunca 12°C\"nin altında ve 25°C\"nin üstündeki sıcaklıklar bitki için uygun olmayıp, verim düşüklüklerine neden olur. Düşük ışık yoğunluğu, olgun meyvenin krem-sarı rengini almasını engeller ve meyvedeki şeker miktarının da düşmesine neden olur. Gece ve gündüz sıcaklığının aynı olduğu yerlerde yetişmesiyle birlikte, gün uzunluğunun artması pepino bitkisinin çiçek sayısını olumlu yönde etkiler.
Pepinonun bir çok çeşidinde tohum yoktur, bazı çeşitlerinde ise; az sayıda tohuma rastlanır. Bu nedenle tohumla üretim şansı çok az olan bu türün, köklenmesi kolay olduğundan üretimi çelik ile yapılır. Ayrıca doku kültürü teknikleri ile çoğaltılabilir.
Ticari anlamda pepino üretimi tek yıllık olarak, anaçlık bitkilerden alınan ve köklendirilen çelikler ile yapılır. 0.5-1.0 m sıra arası, 0.5 m sıra üzeri mesafeler verilmek suretiyle üretim yerlerine dikilir.
Doğal olarak bırakıldığında, çalı formunu alan pepino bitkilerinden iyi verim almak için budama yapmak şarttır. Pepino bitkilerinde budama, uygun sayıda ana gövde bırakılması ve bunlar üzerindeki yan dalların fazla büyümeden periyodik olarak alınması şeklinde uygulanır. 2-3 adet ana gövde bırakmak idealdir. Böylece daha fazla ışıklanma ile meyve tutumu sayısında artışlar sağlanır. Bu amaçla zaman zaman yaprak budaması yapmak da faydalı olur. Dördüncü çiçek salkımından sonra ana dallarda tepe alma işleminin yapılması da meyve kalitesini olumlu yönde etkileyen diğer bir uygulamadır.
Pepinonun çiçekleri 1-20 çiçekten oluşan çiçek salkımları şeklinde ve kendisi ile aynı familyaya ait olan patlıcan çiçekleri ile benzerlik gösterir. Çeşitlere bağlı olarak salkımdaki çiçeklerde,
8-12 adet meyve oluşur. Ancak hiç meyve tutumunun olmadığı durumlar ile de karşılaşmak mümkündür.
Meyve sayısı ve kalitesini artırmak amacıyla meyveler ceviz büyüklüğüne ulaştığında meyve seyreltmesi yapılır. Kaliteli meyve için bir salkımda bulunması gereken meyve sayısı iki veya üçtür.
İlk salkımdaki meyvelerin kalitesi iyi olmadığından ihracata yönelik üretimlerde, diğer salkımların meyveleri kullanılır, diğerleri yerel pazarlarda tüketilir.
Başlangıçta yeşil renkli olan meyveler, normal iriliğe ulaşıp olgunlaşma safhasına geçtiği aşamada sap çukurundan meyve ucuna doğru şeritler halinde uzanan mor çizgilere sahiptir.
Yeme olumundaki meyveler krem-sarı renkte, bol sulu ve kavun aromalıdır ve bu nedenle bazı ülkelerde \"\"armut kavunu\"\" olarak adlandırılır.
Hasat zamanını iyi belirlemek gerekir. Hasatta gecikilirse meyvedeki şeker oranı artmadığı gibi, meyve üzerinde koyu kahverengi lekeler oluşur ve meyve kalitesi bozulur.
Kahverengi benekler üzerinde daha sonra hastalık etmenleri oluşur ve ürün pazar değerini yitirir.
Pepino meyvelerinin büyüklükleri çeşitlere ve uygulanan kültürel işlemlere göre farklılık gösterir. Örneğin meyve seyreltmesinin yapılmadığı koşullarda meyve ağırlığı 40-50 grama kadar düşerken salkımda tek meyve bırakılan meyvelerde 1300 grama kadar çıkabilir. Ancak, pazara sunulan meyvelerde en uygun meyve büyüklüğü 200-500 g olmalıdır.
Meyve, ince kabuğu soyularak kavun gibi dilimlenip tamamının tüketilir. Meyvenin besin değeri yüksektir.
Pepino meyveleri, taze olarak tüketilebildiği gibi meze olarak, dondurma ile birlikte ve karışık meyve salatalarında garnitür olarak kullanılır. Hatta bazı Güney Afrika ülkelerinde süs bitkisi olarak da değerlendirilir.
Meyve 5°C sıcaklık ve yüzde 85-95 oransal nemde 75 gün süre ile korunabilirken, 7-10°C sıcaklık ve % 90-95 oransal nemli ortamlarda meyvenin muhafaza süresi dört haftaya kadar çıkabilir.
Bazı fungus türleri pepino bitkisinde ve köklerinde zarar yapar.. Pepino zararlıları arasında patates böceği, salyangozlar, beyaz sinekler, tırtıllar ve açıkta yetiştiricilikte bazı kuş türleri sayılabilir.